Tussen herfst 1970 en voorjaar 1972 voltrok zich mijn professionele leven in de popmuziek. Ik was drummer, verdiende mijn geld, mits het tij meezat, bij de rockgroep Kraaijeveld. Dit ensemble dankte zijn bestaan aan wat je nog het best kunt omschrijven als een bandroof. De broers Frank (bassist-zanger) en Arti (sologitarist-zanger) Kraaijeveld konden in 1970 bijna het tienjarig bestaan vieren van de door hen opgerichte Bintangs, toen de collega-Bintangs van destijds hun gezelschap niet langer op prijs stelden en er vrolijk met hun geesteskind vandoor gingen. De band had op dat moment nog maar net twee top 40-hits achter de rug, het gaat hier niet om geringe zaken. Deze longread schreef ik na mij in de kerstvakantie van 2021 te hebben vermaakt met een mooi popgeschiedenisboek: Frank Kraaijevelds ‘Be Frank’, over zestig jaar Bintangs.
Biografiebesognes 