Categorie: geldonderzoek

Globetrottende geldonderzoeker

13 juni 2021

Donderdag 11 november 2004 werd ik globetrotter. Een rechtstreekse vlucht vanaf Frankfurt Airport bracht me naar Vancouver, Canada. Ik arriveerde daar ruimschoots op tijd om aan Het Peter Wall Instituut voor Voortgezet Onderzoek (Universiteit van British Columbia) het driedaagse congres ‘De geschiedenis en filosofie van het geld’ te kunnen bijwonen. Op dit congres was ik een ‘paperloze’ toehoorder; als aspirant-geldonderzoeker in dienst van het Geldmuseum was ik bezig het terrein te verkennen waarop ik me kort daarop, na mijn officiële aanstelling, professioneel zou gaan bewegen. Later legde ik als onderzoeker ook zelf papers voor aan internationale congressen: drie in totaal. Ik wil ze hier met u delen. De pdfjes laten zien dat ik goed was in het uitmelken van een onderwerp. Een veel gezien tafereel in de gelederen waarin ik was opgenomen. De teksten volgen als bijlagen onder dit blogbericht.

Lees Meer "Globetrottende geldonderzoeker"

Een restje geldcolumns

6 mei 2021

In de periode 2008-2013 legde ik me toe op het schrijven van columns over geld. Aanvankelijk vulde ik hiermee een deel van mijn tijd in opdracht van mijn werkgever, het Geldmuseum, later, na mijn guillotinering door de instelling (2012), als uitbater van een eenmansbedrijf. Alles bijeen heb ik er zo’n zeventig aan de tekstverwerker toevertrouwd. Is dit genoeg voor de rechtvaardiging van een bestaan? J.C. Bloem, paradepaard van de Nederlandse poëzie, stelde zich die vraag, verwijzend naar ‘een stuk of wat gedichten’. Als ik hem, met het oog op die columns, aan mezelf stel, ben ik lichtelijk geneigd op z’n Bloems te zeggen: Ach, ‘alles is veel voor wie niet veel verwacht’. Aan het begin van mijn columnistenbestaan schreef ik uitsluitend voor telegraaf.nl/overgeld (tegenwoordig telegraaf.nl/financieel/geld/), aan het eind ook voor genoeg.nl. Een aantal van mijn geldcolumns verwerkte ik in eerdere blogberichten. De zeven die ik hier met u deel, kwamen nog niet aan bod.

Lees Meer "Een restje geldcolumns"

Kontmapjes van Zeeman

2 oktober 2020

Bezorgt de coronacrisis het neoliberalisme de genadeklap? Die vraag is aan debat onderhevig. Vaak denk ik hierbij terug aan de vorige wereldwijde crisis, de financiële. De malaise was nog maar net begonnen, toen ik mezelf bij het Geldmuseum benoemde tot crisiswatcher. Het leverde onder meer twee columns op, die ik publiceerde op de website van De Telegraaf. Ik wil ze hier met u delen.

Lees Meer "Kontmapjes van Zeeman"

Zegge en schrijve

3 september 2019

Toen ik zestien was en op de hbs zat, moest ik zien rond te komen van zegge en schrijve 5 gulden in de week (omgerekend naar nu: 11,73 euro). 2,50 verdiende ik ’s zaterdags met het rondbrengen van vlees, een baantje waaraan ik ongeveer vijf uur kwijt was. De andere 2,50 was zakgeld, mij verstrekt door mijn vader. De helft van mijn inkomen ging op aan de door-de-weekse koffie tussen de middag. Van het resterende bedrag wilde ik in het weekend het liefst een wereldrecord bierdrinken vestigen. Dat lukte natuurlijk op geen stukken na. Tot mijn geluk was ik drummer in een band. Om ons heen hing steevast een fanclub van vooral jongens die al ‘grote mensen’-werk hadden. Het bier vloeide rijkelijk. En deze werkende jongeren trokken ruimhartig hun portemonnee.

Lees Meer "Zegge en schrijve"

Niemand zo aardig als hij

21 mei 2019

De term ‘vrekkigheid’ ving ik voor het eerst op toen ik een jaar of tien was. In die tijd behoorde het wekelijkse bezoek aan mijn opa, een kolenboer op het Westfriese platteland, tot de hoogtepunten van mijn bestaan. Z’n handel liep matig, wat gelukkig niet ten koste ging van z’n humeur. Toch maakte ik één keer mee dat hij zich buitensporig opwond. Het betrof grote boeren die de rekening maar niet betaalden. ‘Rijke stinkerds!’ riep hij uit. ‘Weet je wat het is met die lui? Ze schijten niet voor elven.’ Een Freudiaanse wijsheid van het zuiverste water. Ach, mijn opa, nergens vond je iemand zoals hij.

Lees Meer "Niemand zo aardig als hij"

Marten Toonder en het geld

4 september 2018

In twee van de vijftig columns die ik schreef voor de website van De Telegraaf belichtte ik Marten Toonder als denker over het fenomeen ‘geld’. Omdat niet alles wat ik aan de tekstverwerker toevertrouwde de status hoeft te krijgen van een voor anderen onbereikbaar ‘Word’-bestand in mijn computer, gun ik deze columns, waarin ik een autobiografische toon aansla, een nieuw leven. (Het wakker-Nederlandse dagblad heeft ze een jaar of wat geleden van zijn website geschrapt.) Ze ondergingen voor de gelegenheid een kleine opknapbeurt.

Lees Meer "Marten Toonder en het geld"

Duck en Grandet: gierigaards

31 augustus 2018

Toen de wereld zestig jaar jonger was, namen mijn ouders voor mijn grote zus en mij een abonnement op ‘Walt Disney’s Donald Duck. Een vrolijk weekblad’. Het stripblad was ongekend populair. Het eerste nummer was verschenen op 25 oktober 1952, in een oplage van 150.000 exemplaren. In 1958 was de oplage de 200.000 al ruimschoots gepasseerd. Dit succes was tegen het zere been van de anti-stripgezinden, destijds een niet te verwaarlozen categorie. Mijn ouders waren niet zo nauwdenkend en deden ons met het abonnement een onzegbaar genoegen. Elke dinsdag rond twaalf uur viel het blad bij ons op de mat. Helder staat me nog voor de geest hoe mijn zusje en ik dinsdags tussen de middag zo hard mogelijk van de lagere school naar huis renden. Het was zaak als eerste de strip te bemachtigen. De winnaar van deze strijd, op het scherp van de snede, kon het prachtblad dan nog tijdens het middagmaal tot zich nemen.

Lees Meer "Duck en Grandet: gierigaards"

De Orwell-fanaat

14 augustus 2018

Een van de auteurs die ik tijdens mijn sociologiestudie gretig las, was George Orwell. Hij werd me aangereikt door hoogleraar J. Goudsblom, bij wie ik in de doctoraalfase ‘in de bankjes’ zat. Van Goudsbloms colleges zal ik er weinig hebben overgeslagen. Het aantrekkelijke was dat Goudsblom, die aan de UvA de vakgroep Sociologie en Geschiedenis onder zijn hoede had, zelden of nooit een sessie voorbij liet gaan zonder de grenzen van zijn onderzoeksterrein te overschrijden. Wilden we goed leren schrijven? Dan moesten we elke avond een uur Karel van het Reve (slavist) lezen. Volgens Goudsblom was de literator George Orwell een beter socioloog dan menig professional: “Diens vier delen ‘Collected essays, journalism and letters’ — aanbevolen!”

Lees Meer "De Orwell-fanaat"

Beurscatastrofes en zelfmoord

10 augustus 2018

In de roman ‘De doodsklok van het Damrak’ van Willem Paap wordt gespeeld met het verband tussen ‘zelfmoord’ en ‘financiële crisis’. Het verhaal speelt zich af in 1907, het jaar dat ging gelden als een inktzwarte bladzijde in de geschiedenis van de Amsterdamse effectenbeurs. Het Damrak beleeft in het boek (en ook in het echt; veel wijst daarop) ramp op ramp. Miljoenen guldens verdampen. Deze beurscatastrofes gaan gepaard met een reeks zelfmoorden van zo’n gruwelijke omvang, dat Paap aanleiding ziet 1907 in ‘De doodsklok van het Damrak’ (omineuze titel!) te typeren als het ‘zelfmoordenaarsjaar’. Hoeveel valt er af te dingen op het werkelijkheidsgehalte van Paaps zelfmoordverhalen? Veel, zeer veel, aldus mijn betoog in het boek ‘Crisis!’ Voor het financiële rampjaar 1907 is in de officiële statistieken niets van een uitzonderlijke stijging van het aantal zelfmoorden terug te vinden.

Lees Meer "Beurscatastrofes en zelfmoord"